Ankara, muhalif Kıbrıslı Türklerin Türkiye’ye girişini sistematik şekilde engellemeye başladı. Son örnek, ekonomist ve akademisyen Mertkan Hamit’tir. Geçtiğimiz günlerde Ankara Esenboğa Havalimanı’nda alıkonuldu, geceyi Göç İdaresi’ne bağlı ranzalı bir odada geçirdi ve ertesi gün hiçbir gerekçe gösterilmeden Kıbrıs’a geri gönderildi.
Bu, ilk vaka değil. Daha önce de Ali Bizden, Başaran Düzgün, Ulaş Barış, Dr. Okan Dağlı, Aysu Basri, Can Sözer, Dr. Ahmet Cavit An ve Özay Hüseyin Kurtdere gibi farklı görüşlerden yurttaşlarımız benzer şekilde Türkiye’ye sokulmadılar. Bu insanların ortak noktası ne? Hayatlarında Türkiye’ye taş atmamış, kimisi orada eğitim almış, kimisi orada evlenmiş, dostluklar kurmuş yurttaşlarımız. Acaba hangi gerekçeyle “sakıncalı” ilan edildiler?
Eğer Türkiye bu insanları “milli güvenlik tehdidi” olarak görüyorsa, bunu öğrenmek hakkımızdır. Şeffaflık talep etmek, vatandaşların fişlenmesine karşı durmak, demokratik bir ülkede olağan bir tepkidir.
Daha da vahimi, bu uygulamalar Türkiye ile KKTC arasında yıllardır dillendirilen “siyasi eşitlik” söylemini yerle bir ediyor. Türkiye KKTC’yi tanıyan tek ülke olabilir ama bu tek yönlü bir ilişki değildir. KKTC de Türkiye’yi tanıyor. O halde “eşitlik” ve “mütekabiliyet” ilkesi neden işlemiyor?
Cumhurbaşkanı Tatar ve Başbakan Ünal’a düşen görev nettir: Ankara’dan resmî açıklama talep etmek. Bu sessizlik halkımızı yalnız ve sahipsiz hissettiriyor. Ana muhalefet lideri Sayın Erhürman’a da bir soru yöneltmek isterim: Sosyalist Enternasyonal’de birlikte olduğunuz CHP lideri Sayın Özgür Özel’le bu konuyu hiç konuştunuz mu?
Ben buradan açık çağrı yapıyorum: Sayın Özgür Özel, lütfen bu konuyu gündeminize alın.Kıbrıslı Türkler sizden dayanışma bekliyor.
Bu olaylar bize Türkiye-KKTC ilişkilerinde yeniden tanım yapılması gerektiğini bir kez daha göstermektedir. Bu ilişki hamilik değil, eşit ortaklık temeline oturtulmalıdır.
Cumhurbaşkanı seçildiğimde, halkın itibarını ve onurunu korumak için bu konuda gereken tüm adımları kararlılıkla atacağım.